Wstęp

     Ruch jest podstawowym przejawem życia i  środkiem do wszechstronnego rozwoju osobowości.
Sprawność fizyczna rozumiana jest z jednej strony jako pozytywny wskaźnik zdrowia, a z drugiej strony oznacza stopień rozwoju motorycznego człowieka.
Aktywność fizyczna jest bardzo ważna u dzieci, które znajdują się w fazie intensywnego rośnięcia, rozwoju, wzmacniania i doskonalenia. Poprzez  aktywność ruchową  dziecko poznaje otoczenie i opanowuje nowe umiejętności.
Okres przedszkolny jest bardzo znaczący dla kształtowania motoryczności dziecka. Dziecko nabywa umiejętności, które w dalszych etapach swojego życia doskonali. Dbając o prawidłowy rozwój fizyczny dziecka, zapewniając mu odpowiednią ilość ruchu wpływamy na jego zdrowie.
    Fair Play to czysta, uczciwa gra, prowadzona nie tylko w sposób zgodny z przepisami, ale także piękny i szlachetny. Nie należy jednak traktować jej jak przymusu, którego należy przestrzegać, lecz jako coś więcej – postawę moralną, wynikającą z naszych wewnętrznych przekonań.
    Sprawiedliwa gra (ang. fair play) – norma wartości w sporcie. Jest wyrazem postawy reprezentowanej na boisku, gdzie zwycięstwo nie jest celem, który należy osiągnąć za wszelką cenę. Postawa ta cechuje się przestrzeganiem przepisów gry i odrzuceniem korzyści wynikających z błędów sędziego oraz różnego rodzaju oszustw sportowych. Sportowca przestrzegającego zasad fair play można poznać po godnym zachowaniu zarówno w wypadku zwycięstwa jak i porażki.
    Sprawność fizyczna kształtuje się poprzez ćwiczenia oraz zabawy i gry ruchowe, które „rozwijają wszystkie cechy motoryki jak: siła szybkość, zwinność, wytrzymałość, gibkość, moc, oraz umiejętności ruchowe niezbędne w codziennej działalności człowieka”. Zabawy ruchowe wpływają na podnoszenie wydolności wszystkich układów i narządów, przede wszystkim układu ruchowego, oddechowego, krążenia i pokarmowego.
    Zabawy ruchowe rozwijają pamięć i twórczą wyobraźnię dzieci, wszechstronnie wpływają na rozwój ich woli ponieważ są związane z czynnymi przejawami osobowości dziecka. Wpływają na rozwój charakteru dzieci i takie jego cechy jak: samodzielność, śmiałość, pomysłowość, panowanie nad sobą, dokładność, zdyscyplinowanie. Przyzwyczajają dzieci do działalności w zespole, rozwijają ducha koleżeństwa i rywalizacji.
    Zabawom i grom ruchowym towarzyszy zwykle duże zaangażowanie uczuciowe i przeżywanie emocji: radość i zadowolenie co ma wpływ na wypoczynek i odprężenie umysłowe oraz zdolność skupienia uwagi i zainteresowania.
    Nauka z wykorzystaniem zabaw ruchowych sprawia dzieciom przyjemność. Umożliwia używanie własnej siły, sprawności i pomysłowości. Gry i zabawy dają szanse zrobienia czegoś zupełnie samemu, wraz z innym dzieckiem czy grupą.
    Zabawy i gry ruchowe mają wielkie znacznie w procesie wychowania a poszczególne ich odmiany wpływają na organizm w swoisty i charakterystyczny dla danej formy ruchu.

CELE GŁÓWNE PROJEKTU:

•    rozwijanie sprawności ruchowej u dzieci 5,6 - letnich
•    stosowanie zasady fair play
•    wspomaganie harmonijnego rozwoju dziecka
•    promowanie zdrowego stylu życia
•    kształtowanie prawidłowych umiejętności ruchowych

 
CELE SZCZEGÓŁOWE:
Dziecko:

•    integruje się ze swoimi kolegami i koleżankami
•    doskonali umiejętności ruchowe
•    nabywa wiary we własne możliwości
•    wyraża i nazywa swoje emocje i przeżycia
•    współpracuje w grupie
•    pokonuje trudności w podejmowanych działaniach
•    wytrwale dąży do celu
•    prawidłowo wykonuje ćwiczenia
•    słucha poleceń nauczyciela i właściwie na nie reaguje
•    poznaje zasady rywalizacji sportowej

 
METODY PRACY:

•    Odtwórcza metoda zabawowo-naśladowcza, bezpośredniej celowości ruchu (zadaniowa),
•    Twórcza - opowieść ruchowa, metoda Ruchu Rozwijającego W. Scherborn, metoda B. Strauss, gimnastyka twórcza R. Labana, K. Orffa

 FORMY PRACY:

•    Praca indywidualna, z całą grupą

 SPODZIEWANE EFEKTY DZIAŁAŃ EDUKACJI RUCHOWEJ

•    dostrzeganie rozwoju własnych umiejętności
•    dostrzeganie współpracy w zespole
•    wspólne dążenie do celu
•    czerpanie radości i zadowolenia z pokonywanych trudności
•    zwracanie się do nauczyciela w przypadku trudności, wzajemna pomoc, współpraca (zachowanie bezpieczeństwa)
•    zapewnienie dzieciom możliwości udziału we wspólnej zabawie, dostarczania pozytywnych wrażeń, przeżyć
•    zainteresowanie aktywnością ruchową

SPOSOBY REALIZACJI PROJEKTU

„MISTRZ JEST W KAŻDYM Z NAS”

I.    Zabawy i ćwiczenia orientacyjno -porządkowe

•        „Kot jest, kota nie ma”
Na zapowiedź „kot jest” dzieci myszki obejmują kolana, głowa nisko opuszczona. Na zapowiedź „Kota nie ma” myszki biegają swobodnie w różnych kierunkach, omijając się zręcznie.

•        „Marsz”
Rytmiczny marsz jednorzędem, formowanie koła. Marsz po kole, zmiany prędkości i kierunku, marsz na palcach, pietach- powtórzyć 3 razy.

•        „Ptaki w gniazdach”
Dzieci siedzą na krążkach. Na sygnał wybiegają, krążą w różnych kierunkach, naśladując lot ptaków. Na zapowiedź „Ptaki do gniazd” dzieci wracają, okrążają gniazdo i siadają.

•        „Wojsko”
Dzieci stoją w dwóch szeregach na przeciwległych końcach sali na wyznaczonych liniach. Na sygnał szeregi zamieniają się na miejsca, mijając się w biegu. Wygrywa szereg, który szybciej wykonał bieg i ustawił się w szeregu. Powtórzyć 3 razy.

•        „Tylko ten kolor”
Dzieci biegają w rozsypce, na sygnał zatrzymują się tyłem do prowadzącego,  w tym czasie nauczyciel pokazuje kolor szarfy, dzieci się odwracają na gwizdek i tylko te przybiegają do nauczyciela, które mają właśnie pokazywany kolor szarfy. Powtórzyć kilka razy.

•        „Drzewa w parku”
Dzieci maszerują i biegają w różnych kierunkach przy dźwiękach tamburyna. Na mocne uderzenie zatrzymują się, wyciągają ręce do góry, zastygają w bezruchu jak drzewa.

•        „Stań na jednej nodze”
Dzieci biegają swobodnie w różnych kierunkach sali. Na mocne uderzenie w bębenek zatrzymują się i stają na jednej nodze. Głośno liczą do pięciu i biegają dalej. Przy powtórzeniu zabawy stają na drugiej nodze.

II.    Zabawy i ćwiczenia kształtujące postawę

•        „Spacer”
Dzieci wybierają jeden z wielu kolorowych woreczków, który kładą na głowie. Ręce ustawione są na „skrzydełka”. Spacerują jeden za drugim po kole. Na sygnał n-la odwracają się i rozpoczynają spacer z woreczkiem w odwrotnym kierunku. Na hasło „uklęknij”, „wstań” dzieci przyjmują podaną pozycję.

•        „Na łące”
Dzieci rozbiegają się po sali. Na sygnał n-la zamieniają się się w bociany i spacerują po „łące” z wysokim unoszeniem nóg.

•        „Drzewa na wietrze”
Stojąc w rozkroku z ramionami wzniesionymi w górę, wykonują skłony i krążenia tułowia w różnych płaszczyznach. Ruch rąk, dłoni i palców naśladuje ruchy gałęzi podczas delikatnego wiatru aż do wichury.

•        „Żołnierska musztra”
Dzieci biegają na palcach po sali. Na hasło „baczność” dzieci podbiegają do ściany i nogi złączone, piety, plecy i głowa mocno przylegają do ściany. Łopatki ściągnięte, ramiona wzdłuż tułowia a wzrok skierowany przed siebie. /kilka powtórzeń/

•        „Walka krabów”
Dzieci dobierają się w pary. Siedząc wykonują podpór tyłem. Przepychają się plecami.

•        „Rowerek”
dzieci leżą na plecach, ręce ułożone w „skrzydełka”, nogi uniesione w górę. Na hasło „jedziemy na rowerze” dzieci naśladują ruch pedałów. Czas ok. 2 min.

•        „Koci grzbiet”
W klęku podpartym dzieci uwypuklają kręgosłup, chowają głowę między ramionami, następnie uwypuklają klatkę piersiową. Wzrok skierowany przed siebie.

•        „Gąsienica”
Dzieci leżą na podłodze na brzuchu. Ramiona wzdłuż tułowia, nogi złączone udają gąsienicę. W trakcie ćwiczeń wyciągają mocno głowę, potem przesuwają barki. Opierając się na głowie i barkach przesuwają biodra i nogi, pokonują ok. 1 metra.
 
III. Zabawy i ćwiczenia z elementem skoku i podskoku

•        „Mam moc”
Dzieci podskakują obunóż z woreczkiem między kolanami: w miejscu, w przód, w tył, w lewo, w prawo. Powtórzyć 2 razy.

•        „Skaczące piłeczki”
Dzieci naśladują ruchem sposób poruszania się piłki wprawianej w ruch przez nauczyciela (wykonują podskoki- wolne, szybkie, niskie, wysokie, turlanie się, obroty).

•        „Zajączek””
Dzieci ustawiają  się na wyznaczonej linii. Zadaniem każdego dziecka jest skoczyć jak najdalej. Powtórzyć kilka razy.

•        „Kangurek”
Nauczyciel układa „drogę” z kolorowych krążków. Zadaniem dzieci jest pokonać trasę przeskakując  obunóż z krążka na krążek.

•        „Skaczące żabki”
Dzieci stoją w szeregu jedno za drugim i wykonują podskoki na jednej nodze po obu stronach narysowanej linii, po czym zmiana nogi. Następna wersja ćwiczenia- przeskoki obunóż przez linię. Każdą wersję powtórzyć 2 razy.

•        „Skoki narciarskie”
Dzieci „narciarze” wykonują ruchy naśladujące jazdę na nartach. Na hasło „uwaga skocznia” przechodzą do pozycji stojącej, uginają kolana następnie energicznym ruchem wykonują wyskok. Powtórzyć kilka razy.

•        „Zaspy”
Dzieci maszerują w rytm bębenka w dowolnych kierunkach. Na hasło „zaspy” wykonują podskoki obunóż. Powtórzyć 4 razy.

•        „Zrywamy jabłka”
W niewielkich odległościach od siebie dzieci zajmują miejsca na dywanie w pozycji stojącej. Na hasło „zrywamy jabłka”, dzieci wykonują wyskok obunóż w górę. Powtórzyć kilka razy.

IV. Ćwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą

•        „Prowadzenie ślepca”
Dzieci dobierają się w pary. Na przemian jedno zamyka oczy i jest prowadzone, drugie jest przewodnikiem.

•        „Turlanie po dywanie”
Dzieci kładą się na plecach, ciasno jedno przy drugim, tworząc „dywan”.
Ręce wzdłuż tułowia. Po kolei każde dziecko turla się po tym „dywanie”.

•        „Tunel”
Grupa tworzy „tunel” klęcząc z podparciem. Druga grupa czołga się pod tunelem na plecach, brzuchu itp. Następnie grupy zamieniają się.

•        „Mostek”
Dzieci dobierają się w pary. Jedna osoba robi „mostek” a druga obchodzi je na czworakach, przechodzi pod, przez, nad, dookoła itp. Następnie dzieci zamieniają się.

•        „Tor przeszkód”
dzieci tworzą dwie drużyny, które rywalizują między sobą a współpracują we własnej grupie. Drużyny turlają piłki, przeciągają się na ławeczce, przechodzą przez tunel itp.

•        „Przesuwanie”
W parze, jedna osoba kładzie się na plecach na podłodze, a druga stara się ją przesunąć. Potem następuje zmiana ról.

•        „Pociąg”
Dzieci siadają z wyprostowanymi nogami, ciasno jedno za drugim. Cały pociąg porusza się przesuwając się na pośladkach. Na końcu jak w dominie wszyscy po kolei kładą się lekko na osobę z tyłu.

V.  Zabawy i ćwiczenia z elementami rzutu, celowania, toczenia i noszenia

•        Chodzenie z woreczkiem na głowie.
Dzieci kładą na głowie woreczek i chodzą po sali wyprostowane, starając się, aby woreczek nie spadł na podłogę.

 •        „Z ręki do ręki”
Dzieci leżą na brzuchu z rękoma wyprostowanymi, wyciągniętymi w przód, uniesionymi nad podłogą. W jednej dłoni trzymają woreczek. Przenoszą wyprostowane ręce do tyłu i przekładają woreczek z ręki do ręki nad biodrami. Ćwiczenia wykonują pięć razy.

•        „Rzuć woreczek za siebie”
Dzieci siedzą z nogami wyprostowanymi tyłem do ściany. Palcami stóp trzymają woreczek. Wykonują przetoczenie do leżenia na plecach z jednoczesnym uniesieniem nóg do pionu i rzutem woreczka w stronę ściany.

 •        „Podrzuć woreczek głową”
Dzieci stoją z woreczkiem na głowie . wykonują energiczny wyskok w górę, tak aby woreczek odskoczył od głowy i starają się go złapać zanim spadnie na podłogę.

•        „Tarzanie w śniegu”
Dziecko leżące na podłodze toczy się wzdłuż sali. Ćwiczenie powtórzyć dwa razy

 •        „Traf w  woreczek partnera”
Dzieci stają obok siebie. Przy każdym na podłodze leżą woreczki. Jedno dziecko palcami lewej stopy chwyta jeden woreczek i rzuca go przed siebie. Gdy jego woreczek upadnie na podłogę , rzut lewą nogą wykonuje drugie dziecko, starając się trafić swoim woreczkiem  w woreczek kolegi. Następnie dzieci rzucają woreczki w ten sam sposób prawą nogą. Za trafienie woreczkiem w woreczek partnera zdobywa się 1 punkt.

•        „Toczenie kuli”
Dzieci popychają woreczki do przodu raz lewą ,raz prawą ręką naśladując toczenie dużej kuli na bałwanka.

•        „Celowanie śnieżkami”
 Dzieci ustawione w szeregu rzucają kolejno do pojemnika woreczek. Zabawę powtórzyć 3 razy.

Zabawy w wyścigi rzędów - propozycje konkurencji:

Kret - dzieci stoją w rzędach w rozkroku tworząc pod nogami tunel. Zadaniem ostatniej osoby jest przejście do przodu przez tunel, a po przejściu ustawienie się w rozkroku na początku tunelu, następnie to zadanie wykonują kolejne osoby. Zabawa trwa do momentu, aż osoba, która zaczynała będzie z powrotem na początku.

Turlanie piłki - dzieci stoją w rzędach w rozkroku tworząc pod nogami tunel. Pierwsza w rzędzie trzyma piłkę. Jej zadaniem jest stojąc w miejscu przeturlać piłkę na sam koniec. Jeżeli po drodze w tunelu piłka gdzieś utknie, reszta osób pomaga ręką ją popchnąć dalej do tyłu. Ostatnia osoba odbiera piłkę i biegnie na początek wykonując to samo zadanie co poprzednik. Zabawa kończy się gdy osoba, która rozpoczynała zabawę wróci na swoje miejsce na początku.

Piłka nożna - dzieci siedzą w rzędzie na podłodze trzymając od siebie odległość na wyciągnięcie ręki. Ostatnia osoba w rzędzie dostaje piłkę, którą trzyma stopami trzymając nogi w górze. Następnie stopami podaje piłkę kolejnej osobie, a ona następnej i tak do momentu aż piłka dotrze na początek. Piłka nie może dotknąć ziemi. Wygrywa drużyna, która wykona zadanie jako pierwsza.

Przejście przez bagna  -  Potrzebne będą kamienie imitowane przez skrzynki lub koła hula-hop lub małe obręcze. Wyznaczamy na końcu trasy linię mety i tłumaczymy zasady. Zadaniem drużyn jest przejście po "kamieniach" przez bagno (teren dookoła), tak żeby do niego nie wpaść. Uczestnicy stoją jeden obok drugiego na kamieniach, każdy na jednym. Kamieni jest o jeden więcej niż uczestników. Zadaniem ostatniej osoby jest zabranie kamienia i podanie go następnej osobie w sposób taśmowy z rąk do rąk aż dojdzie do osoby na początku. Pierwsza osoba kładzie kamień obok siebie i przeskakuje na niego, a reszta osób w rzędzie też przesuwa się o jeden kamień dalej, co sprawia, że kolejny na końcu zostaje pusty. Sytuacja zatem się powtarza do momentu, aż któraś z drużyn przekroczy linię mety zdobywając zwycięstwo.

Wyścigi kangurów - do zabawy potrzebna będzie butelka, którą dzieci wkładają między kolana. Zadaniem każdego uczestnika jest przemieszczenie się z butelką do wyznaczonego pachołka i powrót, tak, żeby butelka nie wypadła. Następnie butelkę przekazuje się kolejnej osobie z drużyny. Kiedy wszyscy wykonają zadanie wyścig się kończy.

Wyścigi z gazetami - każde dziecko otrzymuje stronę z gazety (najlepiej z jakiegoś dziennika). Dzieci kładą sobie rozłożoną stronę na brzuchu, a następnie mając ręce z tyłu dobiegają do linii mety, tak aby gazeta nie spadła na ziemię. Po wykonanym zadaniu dziecko wraca na koniec drużyny, a zadanie wykonuje następna osoba itd. Zabawa trwa do momentu aż wszyscy wykonają zadanie.

Wyścigi z balonami (można zamienić na piłkę) - dzieci w rzędach dobierają się w pary, ręce mają schowane z tyłu. Wcześniej między brzuchami wkładają balon. Zadaniem par jest dotarcie do wyznaczonej linii i powrót do drużyny z balonem, tak aby nie wypadł. Następnie balon dostaje kolejna para i zabawa trwa aż wszystkie pary wezmą udział.

Starcie smoków -  dwa rzędy stają naprzeciwko siebie. Dzieci w rzędach trzymają się za biodra, ostatnia osoba ma włożoną za bluzkę szarfę lub chustkę. Na znak animatora rozpoczyna się starcie smoków. Pierwsza osoba z rzędu musi zabrać szarfę/chustkę ostatniej osobie z drugiej drużyny. Smoki nie mogą się rozpaść. Wygrywa ta drużyna, której uda się zdobyć szarfę/chustkę drużyny przeciwnej.

Zabawa "Bieg kelnera"
Potrzebne będą plastikowe lub papierowe talerzyki oaz piłka do ping-ponga dla każdej drużyny. Zabawa przeznaczona dla minimum 4 osób. Zawodnicy ustawiają się na mecie, pierwszy zawodnik z każdej drużyny trzyma na podniesionej w górze dłoni  talerzyk, a na nim piłeczkę. Po usłyszeniu „start”, zawodnicy biegną do wyznaczonego punktu i zawracają. Przekazują talerzyk z piłeczką kolejnemu koledze z drużyny i on rusza do biegu. Upuszczenie piłeczki – powoduje konieczność powrotu do linii startu i ponowne rozpoczęcie biegu. Wygrywa drużyna, której  wszyscy zawodnicy zaliczą bieg z piłeczką pierwsi.

Projekt wykorzystywany i realizowany będzie podczas zajęć z edukacji ruchowej i zdrowotnej w ciągu roku szkolnego.

 Bibliografia:
1.    Markowska M. „Ćwiczenia i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku przedszkolnym” Kielce MAC 2013.
2.    Owczarek S. „Gimnastyka przedszkolaka” Warszawa WSiP 2001.
3.    Wlaźnik K. „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela” Łódź  JUKA 1996.