Nie myśl nigdy, że jesień jest smutna,
przydymiona, wyblakła, deszczowa,
że to koniec wakacji i słońca,
mama leżak na strychu już chowa...

Spadają liście, szeleszczą wkoło,
wiatr je unosi, gwiżdżąc wesoło.

Lecą kasztany, cieszą się dzieci.
Słabiej niż latem słoneczko świeci.

Oto Jesień na portrecie,
na jesiennym śpi bukiecie.
Wcale oczu nie otwiera,
chociaż szyszka ją uwiera.

Gdy zamierzam przejść przez jezdnię
Na chodniku stanę bokiem,
Spojrzę w lewo bystrym wzrokiem,
Potem w prawo spojrzę powoli.
Jezdnia wolna, więc swobodnie
Mogą po niej przejść przechodnie.

Imiona swoje znamy,
Humory dobre mamy.
Do wspólnej dziś zabawy
Każdego zapraszamy.

Władysław Broniewski

- Proszę o zielone! -
zaklekotał bociek
do zielonej żabki,
co siedziała w błocie.